Αντίο φιλενάδα....
Εντάξει γκρινιάζω όταν πρέπιε να συμμετέχω σε κάποιες εκθέσεις οικοδομικού περιεχομένου, αλλά η δουλειά είναι δουλειά! Το ευχάριστο είναι οταν η δουλειά σου αφήνει άφθονο χρόνο να κάνεις κάτι που αγαπάς! Να διαβάζεις βιβλία! έτσι τελείωσα άλλο ένα και σας το παρουσιάζω! Εξάλλου καλοκαίρι έρχεται και ο χρόνος γίνεται ως δια μαγείας περισσότερος! Ας τον αφιερώσουμε στο διάβασμα και θα μου επιτρέψετε να πω: Επιλέξτε Έλληνες συγγραφείς! Κάτι έχουν να πουν και είναι πιο οικείο για μας ίσως...
Πάμε στο βιβλίο ....Μου το πρότεινε η βιβλιοπώλης, η υπόθεση με δελέασε και το πήρα.
Δύο γυναίκες κλεισμένες στη φυλακή. Η Σοφία και η Μαρίνα.
Η Μαρίνα ξεκίνησε από το χωριό της αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, μακριά από τους γονείς της που δεν την αγάπησαν ποτέ. Πέφτει στα χέρια επιτήδειου που την ωθεί στην πορνεία. Όταν όμως η Μαρίνα μένει έγκυος, θα φύγει για να μεγαλώσει την κόρη της και θα βρει αγάπη και λιμάνι σ’ ένα ζευγάρι που έχει χάσει το παιδί του από καρκίνο. Όταν η κόρη της γίνει 16 χρονών θα εμφανιστεί ο πατέρας της και πρώην προαγωγός της Μαρίνας και εκείνη θα τον σκοτώσει από τον φόβο μην χάσει το παιδί της. Καταλήγει στην φυλακή.
Η ιστορία της Σοφίας λίγο πιο περίπλοκη. Παντρεμένη με μια οικογένεια που την λατρεύει, θα κάνει κατάχρηση στην εταιρεία που δουλεύει. Όχι για τον εαυτό της. Για όλους όσους της ζητούν βοήθεια. Γιατί η Σοφία, αυτό έχει μάθει πάντα. Να δίνει. Όχι να ζητάει.
Οι δυο γυναίκες συναντιούνται στο ίδιο κελί. Η Μαρίνα κουβαλάει την απόρριψη από την κόρη της που αρνείται να την δει. Η Σοφία κουβαλάει μόνο τύψεις για όσα έκανε στην οικογένειά της. Η περηφάνια της δεν την αφήνει να επιτρέψει σε κανέναν να την βοηθήσει. Απομονώνεται από τους δικούς της , τους απομακρύνει χωρίς να καταλαβαίνει πως εκείνοι την αγαπούν και τους πονάει η συμπεριφορά της.
Πλάι στην Μαρίνα, η Σοφία θα μάθει πολλά. Θα βρει τα λάθη της, θ’ ανακαλύψει τον εαυτό της, θα σώσει την ζωή της. Η Μαρίνα δεν θα σταθεί τόσο τυχερή….
Αυτά με λίγα λόγια για την υπόθεση. Η γνώμη μου; Παρ’ όλα που οι καταστάσεις μου θύμιζαν κάτι, από άλλα βιβλία μέχρι και ελληνικές ταινίες, δεν θ’ αδικήσω το βιβλίο, στέκοντας μόνο εκεί. Είχε κάτι να πει και το έλεγε με ευπρέπεια στην γλώσσα κυρίως, αλλά και στην δομή. Βήμα, βήμα, ο αναγνώστης βλέπει την αλλαγή των δύο γυναικών, καθώς παίρνει και δίνει η μια στην άλλη. Δεν γίνεται μελοδραματικό, αλλά αφήνει απ' έξω λεπτομέρειες (Και μάλιστα τις άσχημες) από την ζωή στις γυναικείες φυλακές. Ίσως εκεί ήθελε κάποιες πληροφορίες ακόμα που θα το έκαναν πιο ρεαλιστικό. Καλογραμμένο όμως, κατάφερε να με συγκινήσει και ιδιαίτερα στο τέλος. Έντιμη στις προθέσεις της η συγγραφέας, θα δοκιμάσω να διαβάσω και κάτι ακόμα δικό της…..