Πήρα το βιβλίο στα χέρια μου, περισσότερο για να ενημερωθώ τι είχε βγάλει το εκδοτικό μου σπίτι όπως κάνω κάθε φορά. Η Γιώτα Φώτου μετά από επιτυχημένα παιδικά δοκιμάζει τις δυνάμεις της (ευτυχώς!) και στο μυθιστόρημα ενηλίκων.
Η ιστορία μου φάνηκε απλή στην αρχή. Δύο φίλες, η Μαργαρίτα και η Λίζα, αποφασίζουν να κάνουν διακοπές στο χωριό της πρώτης και φτάνουν νύχτα εκεί. Ένα χωριό που έμενε κλειδωμένο με πολύ λίγους κατοίκους. Η Μαργαρίτα δεν έχει παντρευτεί ποτέ ενώ η Λίζα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής της, ζώντας έναν από χρόνια νεκρωμένο γάμο. Κάπου εκεί η συγγραφέας περνάει σ’ ένα φλας μπακ μιλώντας για τους προγόνους της Μαργαρίτας που οι ρίζες τους ήταν Σουλιώτικες. Από τις σελίδες του βιβλίου ξεπηδούν η Παρασκευή, ο προπάππος Θανασούλας, ο γιος τους ο Κίτσος, η Λιόφωτη, η Γυαλένια και τόσοι άλλοι. Και μετά δεν υπήρχε πια βιβλίο, υπήρχε μόνο η συναρπαστική ιστορία που ζούσα με μουσική υπόκρουση τα βιολιά της χαράδρας….. Ένα μυστήριο πλανάται πάνω από αυτό το χωριό όπου οι ζωντανοί μπορούν μιλούν με όσους έφυγαν, εκεί στην χαράδρα που άλλοτε αντηχούσε το βιολί του Κίτσου και η φωνή της Γυαλένιας…..
Δεν θα πω τίποτα άλλο για την υπόθεση εκτός του ότι το μήνυμα της Φώτου με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Το παρελθόν μας δίνει πάντα τις απαντήσεις για το παρόν και το μέλλον…..
Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο:
"Η Λίζα έχει κάνει τη ζωή της άνω κάτω. Ακολουθεί τη φίλη της Μαργαρίτα σ' ένα ορεινό χωριό των Αγράφων ελπίζοντας να βρει την ψυχική της ηρεμία. Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπη μ' ένα τρομερό μυστικό που κρύβουν οι λιγοστοί κάτοικοι του χωριού και θ' αναγκαστεί να πάρει καθοριστικές αποφάσεις.
Στα μέσα του 19ου αιώνα, η οικογένεια του Θανασούλα κυνηγημένη, καταλήγει στα 'Αγραφα, όπου προσπαθεί να στεριώσει, ώσπου ο Κίτσος, μοναδικός γιος της οικογένειας και άριστος δεξιοτέχνης του βιολιού, γκρεμίζεται στη χαράδρα. Μαζί του φαίνεται να γκρεμίζονται τα πάντα. Ωστόσο, μια μυστηριώδης παρουσία βιολιών φανερώνει διαμέσου των δεκαετιών στους απογόνους της οικογένειας το δρόμο που αρχικά χάραξε ο Θανασούλας. Κι εκείνοι πορεύονται πάνω του, ακόμα κι όταν απαιτούνται θυσίες...."
Αυτά που έχω να πω, είναι για την δομή, την άψογη γλώσσα και την ατμοσφαιρικότητα του βιβλίου που χρόνια είχα να συναντήσω σε ανάγνωσμα. Η αφήγηση γίνεται φυσικά σε δύο χρόνους, στο τότε και στο τώρα αλλά συνδέεται με αριστουργηματικό τρόπο. Οι χαρακτήρες περιγράφονται αναλυτικά, τα τοπία αναδύονται μαγικά και χωρίς να το καταλάβει ο αναγνώστης έχει παρασυρθεί, έχει γίνει ένα με τους ήρωες. Μια ατμόσφαιρα μυστηρίου καλύπτει το βιβλίο, κρατώντας τον αναγνώστη δυνατά, τον κάνει να γυρίζει τις σελίδες να γίνει τι θα συμβεί παρακάτω. Ερχόταν η ώρα να το κλείσω και δεν έβλεπα την ώρα να το ανοίξω ξανά.....
Το βιβλίο όπως καταλάβατε μ’ ενθουσίασε. Με κράτησε δέσμια της γοητείας του και είμαι σίγουρη ότι θα κάνει το ίδιο και σε σας. Είναι μια φρέσκια ιδέα με ζωηρή απόδοση. Κυρία Φώτου θερμά συγχαρητήρια!