Το είχα πει οτι θα διαβάσω και άλλο της συγγραφέως και το έκανα. Μετά το "Αντιο φιλενάδα" της ίδιας, αγόρασα και διάβασα "Το Ζεϊμπέκικο της Κατίνας".
Η Κατίνα είναι κόρη της Παγώνας, μιας περήφανης αρχοντογυναίκας από την Πέργαμο που ζει τον ξεριζωμό και βρίσκεται με τον άντρα της και τα 12 παιδιά τους, (τα δύο τα χάνει πάνω στο κακό του ξεριζωμού) στην Θεσσαλονίκη. Εκεί θα γεννηθεί η Κατίνα μαζί με άλλα δύο κορίτσια. Από νωρίς ξεχωρίζει γαι το ανυπότακτο πνεύμα της. Από νωρίς θ' αγαπήσει τον φίλο του αδελφού της τον Πέλοπα και όταν η μάνα της θα την παντρέψει με άλλον, θα κλεφτεί λίγο μετά τον γάμο με τον έρωτα της ζωής της. Μόνο που η ζωή δεν θα είναι εύκολη για την Κατίνα. Αριστερός ο άνδρας της, θα ζήσει μαζί του μια καλή και χίλιες κακές στιγμές, Πόλεμος, μετά Αντίσταση, μετά αντάρτικο, μετά εξορίες και παράλληλα με την ζωή της ηρωίδας, παρακολουθούμε και κομμάτια από την ιστορία της νεώτερης Ελλάδος και των πληγών που έπαθε και προκάλεσε....
Από το οπισθόφυλλο διαβάζω την πιο όμορφη "περίληψη" που έχω διαβάσει σε βιβλίο. Την πιο ανθρώπινη αν θέλετε...
"Έχουμε σηκωθεί εδώ και χρόνια από το τραπέζι της παιδικής μας ζωής, αλλά κανένας δεν μάζεψε τα ψιχουλάκια της ψυχής του. Συνηθίζεται να τα μαζεύει ο τελευταίος. Κι εγώ που ήμουν τελευταία, τα μάζεψα αλλά αντί να τα πετάξω στα σκουπίδια, έφτιαξα ένα καρβέλι. Και αποφάσισα να το κόψω και να σας το μοιράσω. Γι' άλλους θα 'ναι πικρό και γι' άλλους γλυκό, αλλά έτσι ήταν η ζωή της Κατίνας. Που στα δύσκολα -που ήταν αμέτρητα- άναβε τσιγάρο, έπινε το κρασάκι της και χόρευε το ζεϊμπέκικό της. Το ζεϊμπέκικο της Κατίνας...."
Μου άρεσε η γραφή της Παπαδάκη, είναι απλή, κατανοητή και με ζωντανούς διαλόγους. Οι χαρακτήρες σκιαγραφούνται με ευκρίνεια και γενικά το βιβλίο έχει μια από αυτές τις περίεργες γλυκιές ατμόσφαιρες που κρατούν δέσμιο τον αναγνώστη. Κλείνοντας το βιβλίο έχεις αυτή την γεύση στο στόμα σου και αισθάνεσαι γεμάτος γιατί μοιράστηκες την ζωή της ηρωίδας. Η Πένυ Παπαδάκη κατάφερε να με περπατήσει στην φτωχική Ραμόνα της Θεσσαλονίκης, μπόρεσε να την στήσει μπροστά μου και να με "βάλει" στην ιστορία της μαζί με τους άλλους ήρωες.
Αγόρασα ακόμα ένα βιβλίο της γιατί μετά από τα δύο που διάβασα βεβαιώθηκα πως η γραφή της μου "πάει". Κα Παπαδάκη, μπορεί να μην το ξέρετε, αλλά κερδίσατε μια αναγνώστρια που θα παρακολουθεί τα έργα σας....