Thursday, 27 November 2008

Μια μέρα πριν το ταξίδι μου σε Κέρκυρα και Θεσσαλονίκη, για το νόμισμα που παρουσιάζεται και εκεί, άλλο ένα βιβλίο, που είχα την χαρά να είμαι και στην παρουσίασή του λίγες μέρες πριν. Ένα βιβλίο ιδιαίτερο, γι' αυτό και η παρουσίασή του διαφέρει.

Το ΤΑΧΙ, δεν είναι μια ιστορία, είναι πολλές και όλες μ' έναν κοινό παρανομαστή. Τον χώρο που αυτές οι ιστορίες αποκαλύφθηκαν. Ένα... ΤΑΧΙ. Αυτό το απλό και κοινό όχημα, το τόσο χρήσιμο αλλά και εκνευριστικό πολλές φορές, έγινε η αφετηρία για ένα βιβλίο διαφορετικό.

Η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου, που οι περισσότεροι από μας γωρίσαμε τότε με την Eurovision, δε είναι μια απλή περίπτωση απ' ότι διαβάζω στο βιογραφικό της. Έχεισ πουδάσει Πολιτικές επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανπιστήμιο της Στοκχόλμης, παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής και εργάστηκε πολλά χρόνια στην κρατική σουηδική τηλεόραση ως ρεπόρτερ, παραγωγός και παρουσιάστρια. Αρθρογραφεί στις μεγαλύτερες εφημερίδες της Σουηδίας και ταξιδεύει συχνά ανά τον κόσμο, παίρνοντας συνεντεύξεις από διάφορες προσωπικότητες. Κείμενά της διδάσκονται σε σχολές δημοσιογραφίας, σε σχολεία και Πανεπιστήμια.

Ταξιδεύοντας λοιπόν η ΑΛεξάνδρα, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει ταξιτζήδες σε όλο τον κόσμο και ν' αποτυπώσει τις πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες της ζωής τους σ' ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πρώτα στα Σουηδικά και τώρα από τις εκδόσεις Ψυχογιός έκανε την εμφάνισή του στις προθήκες των Ελληνικών βιβλιοπωλείων σε μετάφραση Τζίας Γιοβάνη.

Δεν ξέρω ποιον ταξιτζή συμπάθησα περισσότερο ή ποιον..αντιπάθησα, αλλά όλες οι ιστορίες, είχαν σίγουρα κάτι να πουν, με μια γραφή πολύ πολύ απλή και κατανοητη, σε ξεκούραζε, σου έδινε χωρίς να ζητάει.Οι περισσότεροι, ήταν άνθρωποι ταλαιπωρημένοι, έψαχναν μια πατρίδα και μια δουλειά και το ταξί, τους έδωσε το δικαίωμα να ζουν και να εγάζονται σε χώρες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τις δικές τους. Κάποιοι από αυτούς με το όνειρο της επιστροφής, κάποιοι τόσο πληγωμένοι από τον τόπο τους που έκαναν πατρίδα τους τη στιγμή.....

Από το βιβλίο, αντιγράφω κάτι από την εισαγωγή που μου άρεσε πολύ:

"Η μοίρα των οδηγών ταξί ασκεί πάνω μου γοητεία πολυεπίπεδη. Με τ' αυτοκίνητά τους διασχίζουν τον κόσμο, μεταφέροντας ανθρώπους κάθε λογής. Με τα μάτια στον καθρέφτη, με το αυτί στην άσφαλτο βλέπουν και ακούνε τα πάντα. Ακόμη και όσα δεν πρέπει. Μας πηγαίνουν σε γάμους,σε γεννήσεις, σε κηδείες. Μας οδηγούν, μές τη νύχτα, στον εραστή μας ή στο νοσοκομείο. Είναι παρατηρητές, φιγούρες δέυτερου πλάνου, ενίοτε συμμετέχοντες σε σύντομες σκηνές του βίου μας.

Πολύ οδηγοί ξφνιάζονται με την υπέρμετρη εμπιστοσύνη που τους δείχνουν οι πελάτες. Το αυτοκίνητο μετατρέπεται σε εξομολογητήριο, σε ψυχαναλυτικό ντιβάνι. Μέσα στην προστασία της φευγαλέας συνάντησης και τη ασφάλεια της ανωνυμίας, με την συναίσθηση της, εδώ και τώρα και ποτέ πια, αντάμωσης, ξαφνικά έχουμε την ευκαιρία ν' αποκαλυφθούμε....."

Στο συγκεκριμένο βιβλίο όμως, τα πράγματα αντιστρέφονται. Η Αλεξάνδα Πασχαλίδου, γίνεται εξομολόγος πολλών περιπτώσεων που μια απλή ερώτηση του τύπου: "Από πού είσαι φίλε;", βγάζει στην επιφάνεια ζωές σας παραμύθι ή σαν...εφιάλτη. Η αλήθεια είναι, οτι την επόμενη φορά που θα μπω σε ταξί... θα είμαι με διαφορετική ψυχολογία. Η Αλεξάνδρα μ' έκανε να δω με άλλο μάτι αυτούς τους επαγγελματίες που πίσω από ένα τιμόνι κερδίζουν τη ζωη τους, αλλά και εμπειρίες που τις περισσότερες φορές δεν είναι ευχάριστες.  Όχι οτι θα ξεχάσω βέβαια, τις δικές μου....δυσάρεστες εμπειρίες που αποκόμισα από τον συγκεκριμένο κλάδο, που μακράν απέχει από τους συναδέλφους της Σουηδίας ας πούμε!

Στην παρουσίαση τώρα, παρεβρέθηκε πολύς κόσμος, όπως ήταν φυσικό. Η Αλεξάνδρα είναι μια διασημότητα, αλλά χωρίς τα....αρνητικά! Προσιτή, καλλιεργημένη, χαμογελαστή και πολύ πολύ πολύ ευγενική! Ένας από τους ομιλητές ο συγγραφέας Άρης Σφακιανάκης.... ο γνωστός, γλυκός Άρης που έχει τον τρόπο του να κερδίζει το κοινό και να ζωντανεύει μια εκδήλωση με τα έξυπνα σχόλια που κάνει.... Αυτό το παιδί πρέπει να διαθέτει ανεξάντλητο αποθεματικό, δεν εξηγείται αλλιώς!

 Ο Άρης Σφακιανάκης σχολιάζει το βιβλίο.

Στην ανάγνωση ο ηθοποιός Ρένος Χαραλαμπίδης, που ήταν πραγματικά ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ! Σε ανάγνωση, σε σχόλια, στη συζήτηση που άνοιξε με το κοινό και την Αλεξάνδρα. Επικοινωνιακός, ζωντανός, κεφάτος! Μας έκανε πολλές φορές να γελάσουμε, μας διηγήθηκε δικές του ιστορίες που είχαν να κάνουν με ταξιτζήδες....

 Ρένος Χαραλαμπίδης στην ανάγνωση....

Ήταν μια πολύ όμορφη παρουσίαση!

Καλοτάξιδο το βιβλίο!  

  
Thursday, 27 November 2008 13:49:53 (GTB Standard Time, UTC+02:00)  #    Comments [9]  | 

Pick a theme: