ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ,συλλογικό έργο (ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ)
Δέκα αστυνομικά διηγήματα από γνωστούς συγγραφείς του είδους ήταν η επιλογή μου αυτές τις μέρες και την οφείλω στον φίλο και ομότεχνο Γιώργο Παυλίδη που το άνέφερε στο blog του και μου κίνησε την περιέργεια. Ακριβώς λόγο της ιδιομορφίας του συγκεκριμένου βιβλίου, προτίμησα να παραθέσω το οπισθόφυλλο όπως αυτό δίνεται.
Ο Πέτρος Μάρκαρης μας μεταφέρει πίσω στην Κωσταντινούπολη, στα "Σεπτεμβριανά", όταν τα πολιτικά γεγονότα φέρνουν στο φως σκοτεινά οικογενειακά μυστικά. Ο Ανδρέας Αποστολίδης δίνει μαθήματα για το πώς μπορείς να κάνεις το τέλειο έγκλημα σε ένα τηλεοπτικό στούντιο. Ο Δημήτρης Μαμαλούκας μας προειδοποιεί ότι στα αθηναϊκά ρετιρέ ευδοκιμούν μερικές φορές απροσδόκητα τολμηρά ερωτικά τρίγωνα. Η Αθηνά Κακούρη γράφει για κυρίες της καλής κοινωνίας και για τις ιδιαίτερες σχέσεις τους με αλλοδαπούς μετανάστες. Ο Πέτρος Μαρτινίδης αφηγείται μια υπέροχα ανατριχιαστική ιστορία που διαδραματίζεται στην ερωτική -φευ!- Θεσσαλονίκη. Ο Γιώργος Μπράμος προσπαθεί να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από ένα πνιγμένο παιδί πεταμένο στα σκουπίδια. Η Τιτίνα Δανέλλη γράφει για θνησιγενείς "αιώνιες" φιλίες κι αναρωτιέται ποιος σκότωσε τον Ντ' Αρντανιάν. Ο Κώστας Κυριακόπουλος ταξιδεύει μεταξύ Άμστερνταμ και Αθήνας για να ξεδιαλύνει έναν τυχαίο θάνατο σε μια πισίνα. Η Μαρλένα Πολιτοπούλου εξιχνιάζει ένα απλό, πολύ απλό, σχεδόν κοινότοπο αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Και ο Φίλιππος Φιλίππου δεν βρίσκει τον δολοφόνο του Ταχτσή, όμως, ανακαλύπτει για πόσα πράγματα είναι ικανές κάποιες ερωτευμένες γυναίκες.
Καλογραμμένες και οι δέκα ιστορίες, το βιβλίο προσφέρεται ιδιαίτερα για τις καλοκαιρινές διακοπές, δεν κουράζει στο ελάχιστο έξαιτίας της εναλλαγής ιστοριών.
Ξεχώρισα την ιστορία του Ανδρέα Αποστολίδη που σκιαγράφησε το τέλειο έγκλημα. Ο Δημήτρης Μαμαλούκας από την άλλη, περιέγραψε ένα έγκλημα με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, αλλά με τον ξεχωριστό του τρόπο έδινε στον αναγνώστη το δικαίωμα να συμπάσχει με τον θύτη που αισθάνθηκε θύμα πριν προχωρήσει στο αποτρόπαιο έργο του. Η Τιτίνα Δανέλλη έγραψε μια πολύ δυνατή αστυνομική ιστορία, που το τέλος της με άφησε κυριολεκτικά άφωνη, ενώ το "έγκλημα" του Κώστα Κυριακόπουλου, όταν τελείωσε, δεν ήξερα αν μόλις άρχιζε από την αρχή.
Αν υπάρχει ένα μειονέκτημα αυτό πηγάζει από της ίδια την δομή του βιβλίου. Κάθε συγγραφέας έπρεπε κατά κάποιο τρόπο να "βιαστεί" να τελειώσει την ιστορία του και η κορύφωση που απαιτείται έμοιαζε κι αυτή να βιάζεται στερώντας από τον αναγνώστη την ιδιάζουσα ατμόσφαιρα ενός αστυνομικού story που βήμα βήμα (πολλές φορές αργό και βασανιστικό) τον κάνει κοινωνό της τέχνης του συγγραφέα.
Κλείνοντας παρ' όλο που διάβαζα εγκλήματα, μπορώ να πω οτι πέρασα ευχάριστα. Αν είστε φίλοι του αστυνομικού αναζητήστε το από τις εκδόσεις Καστανιώτη.