Καλό μήνα! Και επανέρχομαι μ' ένα νέο βιβλίο που μου έκανε βαθιά εντύπωση, αλλά πριν συνεχίσω, πριν πω οτιδήποτε, σας δίνω μια πολύ μικρή γεύση για την υπόθεσή του.
Η Χαρά και ο Νικήτας, μένουν στην Πόλη, εκεί έστησαν τον νοικοκυριό τους και εκεί μεγάλωσαν τους δύο γιούς τους. Τον Κωνσταντή και τον Παναγιώτη. Καταστηματάρχης ο μεγάλος με αποστακτήριο ούζου ενώ ο μικρότερος Παναγιώτης σπουδάζει. Η ιστορία θα ξεκινήσει όταν ο Κωνσταντής θα συλληφθεί και θα σταλεί στρατιώτης με τον νόμο της έκτακτης επιστράτευσης. Ο μικρότερος και σπουδαστής Παναγιώτης διατηρεί σχέσεις με την όμορφη αλλά ψυχρή Λουκία, μέχρι που θα γνωρίσει την όμορφη Φεράχ, κόρη του φίλου του πατέρα του. Κάπως έτσι αρχίζουν όλα. Δίπλα στην οικογένεια στέκεται πάντα η θεία Σουλτάνα με τον άντρα της τον Ιορδάνη. Ο Γολγοθάς αρχίζει όχι μόνο για την οικογένεια Νικήτα και της Χαράς αλλά και για τις άλλες οικογένειες που ζουν τότε στην Πόλη. Επιστρατεύσεις, βαρλίκι, τάγματα εργασίας, κυνηγητό και τέλος το οριστικό κτύπημα το 1955. Το πογκρόμ στους Έλληνες της Πόλης που σηματοδότησε την αρχή της εγκατάλειψης της Πόλης από τους Έλληνες και ολοκληρώθηκε το 1964 με τις απελάσεις.... Ολόκληρη η ιστορία ξετυλίγεται πλάι πλάι με τον έρωτα του Παναγιώτη και της Φεράχ. Ενός έρωτα που είχε το σημάδι του αταίριαστου, του καταραμένου. Καμιά από τις δύο πλευρές δεν έβλεπε με καλό μάτι την ένωση Έλληνα με Τουρκάλας. Οι δύο νέοι αγαπιούνται βαθιά αλλά δεν μπορούν να συμβιβάσουν τον θάνατο με την αγάπη. Η αγάπη είναι δικό τους παιδί, ο θάνατος γνήσιο τέκνο της ιστορίας.... από το οπισθόφυλλο, αντιγράφω:
" Κωνσταντινούπολη, 1941. Εκείνος; Ρωμιός στην Πόλη. Εκείνη; Μια μικρή Τουρκάλα που μεγαλώνει δίπλα του. Συναντιούνται, κοιτάζονται, μιλούν. ένα χάδι, ένα φιλί μπροστά στον Βόσπορο. Κάπως έτσι άρχισαν όλα. Η Ιστορία όμως κρατάει τα δικά της τεφτέρια και δεν λογαριάζει. Αυτοί και οι άλλοι σε μια Πόλη χωρισμένων Θεών κι ανθρώπων. Μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Αποστολές τροφίμων στην λιμοκτονούσα κατοχική Ελλάδα από την Τουρκική κυβέρνηση, αλλά και εκτοπίσεις, τρομοκρατία, αφανισμός"
Ίσως τώρα πείτε:"Ωχ! Όχι κι άλλο βιβλίο για την Πόλη!" Διαφωνώ. Κάθε ένα έχει να δώσει την δική του αλήθεια, κάθε συγγραφέας φωτίζει άλλα σημεία και στο μεταξύ εμείς μαθαίνουμε και παράλληλα ταξιδεύουμε γιατί αυτός είναι ο σκοπός των βιβλίων για μένα: Να ταξιδεύουν τον αναγνώστη. Και αυτό το βιβλίο θα σας ταξιδέψει. 'Αλλοτε με δάκρυ, κι άλλοτε με χαμόγελο.Όσοι διαβάσατε και αγαπήσατε την Θεανώ θα σας αγγίξει και αυτό, αν και τελείως διαφορετικό. Ο Θοδωρής δίνει πολλές λεπτομέρειες, πολλά ιστορικά στοιχεία που εγώ επέλεξα συνειδητά ν' αποφύγω.
Ομολογώ οτι δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο του Θοδωρή που είναι ένα μεγάλο και γελαστό παιδί. Το αστρολούλουδο το πήρα αλλά δεν το διάβασα, τους Ουρανούς το παράτησα και τα βιβλία που έγραψε και εξέδωσε στον Λιβάνη δεν τα πλησίασα......
Τον ίδιο τον Θοδωρή όπως καταλάβατε τον συμπαθώ πάρα πολύ, έχουμε μιλήσει, έχουμε ταξιδέψει μαζί, έχουμε κάνει παρουσιάσεις μαζί, αλλά τώρα τον γνώρισα σαν συγγραφέα και αυτό που διάβασα μου άρεσε πολύ. Είχε μια γλύκα ο λόγος του, υποβόσκει παντού ένα αδιόρατο χιούμορ που ξεκουράζει τον αναγνώστη και ειδικά όταν οι στιγμές είναι πολύ φορτισμένες και έχει πολλές τέτοιες το βιβλίο του. Οι λεπτομέρειες που δίνει γαι την Πόλη, έχουν ένα προσόν: Νομίζεις οτι σε κρατάει από το χέρι εκείνος και σε ξεναγεί βήμα βήμα στα στενά της, νομίζεις οτι μυρίζεις μαζί του το άρωμα που αναδύεται από την Βασιλεύουσα. Και για μια ακόμα φορά, αγανακτείς για όλα όσα συνέβησαν, αποτέλεσμα των πολιτικών που οι χειρισμοί τους προκάλεσαν, προκαλούν και θα προκαλούν πάντα την ταλαιπωρία των λαών σε όποιο μήκος και πλάτος της γης υπάρχουν χώρες, που ενδιαφέρουν τα μεγάλα συμφέροντα.
Τώρα πια θα διαβάσω και το αστρολούλουδο. Το βιβλίο αποτελεί εξάλλου την συνέχειά του κατά κάποιο τρόπο, αλλά και εσείς μπορείτε να πάτε ανάποδα όπως εγώ, δεν θα σας εμποδίσει να παρακολουθήσετε τις ιστορίες, όποιο κι αν διαβάσετε πρώτο.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχηθώ στον Θοδωρή κάθε επιτυχία για το βιβλίο του που απ' ότι μαθαίνω, πάει πάρα πολύ καλά, ο κόσμος το έχει ήδη ανακαλύψει και το έχει επιλέξει και δικαίως. Θα σας ικανοποιήσει απόλυτα αν το επιλέξετε να συντροφεύσει τις διακοπές σας!