Γύρισα....Με βαριά καρδιά... Μετά από 5 μέρες που άγγιξαν την τελειότητα και με τις βαλίτσες της καρδιάς γεμάτες.... Ένας επίγειος παράδεισος, όλη μου η οικογένεια μαζί και καλή παρέα με ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν... ένας ξενώνας στο Μεγάλο Πάπιγκο το ορμητήριό μας, με το όνομα "ΠΑΝΘΕΟΝ"... Κι αν οι θεοί είχαν επιλογή, ίσως να τον ήθελαν για μόνιμη κατοικία τους, γιατί όχι; Πάρτε μια γεύση, απ' ότι αντίκρυζα κάθε πρωί.........

Και λίγο πιο κάτω,σε μια βόλτα, κοιτάξτε τι παράδεισο ανακαλύψαμε....

Να και όλη οι οικογένεια μαζεμένη!!!!

Μπορεί να μην τολμήσαμε να κάνουμε σπορ, αλλά ο Βοϊδομάτης είναι μαγεία.... Ο Γιώργος κι εγώ...

Και η βόλτα έφτασε και μέχρι την μαγεία των Ιωαννίνων, που επισκεφτήκαμε το νησάκι του Αλή Πασά, για να διαπιστώσουμε με λύπη οτι η λίμνη έχει χάσει μισό μέτρο, οτι το μέρος έχει ξεφύγει εντελώς τουριστικά, οτι μέχρι να φτάσεις στο σπίτι που άφησε την τελευταία του πνοή ο Αλή Πασάς,  σου έχουν σπάσει τα νεύρα οι πωλητές κοσμημάτων που σχεδόν σε τραβούν για να μπεις στο κατάστημά τους, οτι οι ταβέρνες σου δίνουν αντί για φαγητό σκουπίδια σε τιμή Γαλλικού εστιατορίου... Φύγαμε και τρέξαμε πίσω στο Πάπιγκο. Εκεί είναι ακόμα, καλά τα πράγματα.... Και το Πάπιγκο (φαλακρό βουνό η ακριβής μετάφραση) περιμένει επιβλητικό....

Και  γλυκός Τάσος από το ΠΑΝΘΕΟΝ με χαμόγελο, μας έφτιαξε το χαλασμένο από τα σκουπίδια στομάχι με σπιτικό φαγητό και γλυκό του κουταλιού....

Εδώ και σύντομα τελειώνει η αναφορά μου σε ένα πολύ πολύ όμορφο ταξιδάκι. Φύγαμε με την υπόσχεση οτι στην πρώτη ευκαιρία θα ξαναπάμε....Και με μια μεγάλη απόφαση. Το καλοκαίρι είναι κατάλληλη ευκαιρία να επισκέπτεσαι χειμερινούς προορισμούς! Το καλοκαίρι δεν είναι μόνο για θάλασσα.....