Κάποιοι λένε, οτι δεν έχει νόημα να πας να δεις μια παράσταση που την ξέρεις απ' έξω κι ανακατωτά σαν ταινία και επιπλέον την έχεις συνηθίσει και με άλλους ηθοποιούς και μάλιστα με... ιερά τέρατα... Διαφωνώ κάθετα και μπορώ να το κάνω, όταν δεν χάνω παράσταση τέτοιου είδους εδώ και χρόνια. Έτσι είδα την "θεία από το Σικάγο" με την Παναγιωτοπούλου, το "Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο και...φιλότιμο" με Μπέζο-Φιλιππίδη, το "Υπάρχει και φιλότιμο" με Παρτσαλάκη-Γεωργιάδου, το "Ούτε γάτα ούτε ζημιά" με Τσιβιλίκα-Κουλιανού, "Τα κίτρινα γάντια" με Χατζηπαναγιώτη-Λέχου κλπ. Καταπληκτικές όλες τους και για να είμαι ειλικρινής περιμένω και τόσες άλλες ταινίες που θα ήθελα να τις δω με σημερινή απόδοση αλλά με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο αυτών που τις έγραψαν αρχικά.
Τιν Κυριακή λοιπόν, σειρά είχε μια παράσταση που περίμενα πολύ καιρό για να την δω!
Δεν θα είχε νόημα φυσικά να σας πω την υπόθεση, την ξέρουμε όλοι. Όπως και κάθε ατάκα. Αλλά δεν έχει σημασία πραγματικά! Είναι τέτοια η απόδοση, τέτοιες οι ερμηνείες και το κέφι των ηθοποιών, που τίποτα δεν έχει σημασία. Απλώς κάθεσαι, παρακολουθείς και γελάς, γελάς, γελάς και χειροκροτάς. Χειροκροτάς, μέχρι που δεν έχεις πια άλλη αντοχή, σε πονούν τα χέρια σου! Ο Πέτρος Φιλιπππίδης κεντάει σ' αυτό τον ρολο και είναι στιγμές που αναρωτιέσαι, αν οι Γιανόκόπουλοι που την έγραψαν, εκτός από τον Χατζηχρήστο, ήξεραν με κάποιο μαγικό τρόπο, οτι θα βρεθεί στο μέλλον κι ένας Φιλιππίδης που ο ρόλος θα του πηγαίνει γάντι!
Δίπλα στον Φιλιππίδη, ο Τάσος Κωστής (εξαιρετικός ως κυρ Παντελής) και η Χριστίνα Τσάφου (απολαυστική στο ρόλο που ενσάρκωσε η Μαρίκα Νέζερ στην ταινία). Αλλά επειδή δεν είμαι κριτικός θεάτρου άρα και υποχρεωμένη να πω κάποια πράγματα, θα μιλήσω ξεχωριστά για έναν ακόμα συντελεστή αυτής της παράστασης, που αν συνεχίσει με τόση προσοχή τα επαγγελματικά του βήματα, θα γίνει πρώτος κωμικός και στα βήματα μάλιστα των παλιών και αγαπημένων. Μιλάω για τον Θανάση Τσαλταμπάση. Τον γνωρίσαμε από τα διαφημιστικά κινητής τηλεφωνίας αλλά κάτι μου λέει οτι ήρθε και θα μείνει στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Δεν έχω λόγια να περιγράψω την εκπληκτική του απόδοση σε πέντε ρόλους του έργου. Τον είδαμε σαν περιπτερά κουτσό (και αναρωτηθήκαμε πότε έπαθε κάτι το πόδι του), σαν πελάτη της ταβέρνας του κυρ Παντελή, (ρόλο που είχε ερμηνεύσει ο Μεντής στην ταινία), σαν θεία(!) της Λίτσας πριν την απόπειρα απαγωγής της, σαν κιθαρίστα σ' ένα ταβερνάκι και τέλος σαν τον σοφέρ (ρέστα έδωσε!) που οδηγούσε το αυτοκίνητο της απαγωγής. (Φωτογραφία κάτω)
Να σημειώσετε οτι ο Φιλιππίδης, έχει δώσει πολλές "αβάντες" στον νέο Τσαλταμπάση, πολλές ευκαιρίες για να πάρει το δικό του ξεχωριστό χειροκρότημα από το κοινό πράγμα που καταφέρνει με το σπαθί του!
Εδώ ο Φιλιππίδης κάνει την περιβόητη καντάδα και εισπράττει επάνω στην σκηνή μια λεκάνη με νερό, ζωντανά! (πρέπει να βράχηκαν λίγο και οι θεατές τς πρώτης σειράς, αλλά δεν νομίζω να τους πείραξε!)
(Με την Χρ. Τσάφου) 
(Με τον Τάσο Κωστή)
Θα ήταν σοβαρή παράλειψη, αν δεν έλεγα κάτι για τα εκπληκτικά σκηνικά του Γιώργου Γαβαλά, τα τόσο λειτουργικά, που έδιναν μια κινηματογραφική διάσταση στην παράσταση.
Φύγαμε ενθουσιασμένοι και ειλικρινά περιμένω και άλλοι θιασάρχες και ηθοποιοί να στραφούν στους Έλληνες συγγραφείς που αγαπάμε και να δούμε μέσα από τα δικά τους μάτια ταινίες που αγαπήσαμε. (Με προυπόθεση όπως είπα τον απόλυτο σεβασμό του αρχικού κειμένου!) Και απόδειξη του πόσο ο κόσμος έχει ανάγκη από μια.... υπενθύμιση, είναι οτι τέτοιου είδους παραστάσεις, πάντα είναι μεγάλες επιτυχίες, ο κόσμος τρέχει να τις δει (αν δεν κλείσετε εισητήρια πριν καιρό μην περιμένετε να την δείτε!) και τις απολαμβάνει!
Ραντεβού την αλλη βδομάδα! Έχουμε κλεισει εισητήρια για το "Μην γελάτε είναι σοβαρό" με τον θίασο Γρηγόρη Βαλτινού!