Η μοναξιά δεν μου ταιριάζει.... του Άρη Σφακιανάκη   ν                                 

Το  βιβλίο έκανε την εμφάνισή του στις προθήκες πριν λίγες μέρες κι εγώ σκέφτηκα πάρα πολύ αν πρέπει να γράψω γι αυτό στο blog μου. Μετά σκέφτηκα ότι αν δεν έγραφα θα ήταν σαν ν’ ασκούσα λογοκρισία στον εαυτό μου! Η υπόθεση:

Εκείνος: Ο Πυθαγόρας. Ένας σαραντάρης που θεωρεί τον εαυτό του φιλόσοφο και ενσάρκωση του φιλόσοφου Πυθαγόρα. Που για κείνον η ποίηση είναι η μόνη οδός, ενώ η πεζογραφία ένα είδος που πρέπει να εξαφανιστεί. Διατηρεί ένα κύκλο ποιητών που για να δεχτούν το «χρίσμα» περνούν μια διαδικασία μύησης λιγάκι ανατριχιαστική και παραδίδει σεμινάρια ποίησης.

Εκείνη: Η Λίλιθ. Μια σκοτεινή γυναίκα που η ηδονή μπλέκει πάντα με το αίμα και τον πόνο για να προσφέρει ικανοποίηση στη σάρκα. Στόχος της να συλλέξει εμπειρίες. Να γίνει συγγραφέας.....Άτομο πρόθυμο να πειραματιστεί, μια ψυχή όμως χαμένη. Αλλά η Λίλιθ δεν πιστεύει στην ψυχή. Πιστεύει μόνο στον πόνο….

Αυτοί οι δύο θα συναντηθούν και ο Πυθαγόρας θα βρεθεί ερωτευμένος με αυτό το πλάσμα που μοιάζει να έχει έρθει κατευθείαν από την Κόλαση. Θα κάνει τα πάντα για να την κατακτήσει και θα το καταφέρει.

Πρόσωπο κλειδί στην ιστορία ο βοηθός και φίλος(;) του Πυθαγόρα ο Ζάμολξις.

Αυτά με λίγα λόγια για την ιστορία του βιβλίου. Η γνώμη μου; Εδώ δυσκολεύομαι…. Ίσως γιατί είναι ένα βιβλίο πολύ μακριά από τις προτιμήσεις μου. Και δεν θα το διάβαζα αν ο Άρης Σφακιανάκης που το έγραψε δεν ήταν φίλος. Και ήμουν περίεργη να γνωρίσω την πένα του. Ταιριάζει πολύ αυτό που έγραψε με κείνον. Αλλά δεν ήταν για μένα αυτό το βιβλίο. Πολλές φορές με σόκαρε με την ωμότητα του. Οι περιγραφές πολύ ρεαλιστικές. Χαοτικοί ορισμένες φορές οι συνειρμοί του. Είμαι κι εγώ αρκετά συντηρητική σαν άτομο και ίσως φταίει αυτό. Πάντως ένα είναι σίγουρο. Ότι με κράτησε μέχρι το τέλος! Ήθελα να δω πολύ το πάει ο συγγραφέας, ο Πυθαγόρας και η Λίλιθ του. Δεν θα πω τίποτα άλλο. Αν αποφασίσετε να διαβάσετε κάτι διαφορετικό, αυτό το βιβλίο θα σας το δώσει σίγουρα. Και κάτι ακόμα: Δεν περιμένεις ίσως να έχει γράψει ένα τέτοιο βιβλίο Έλληνας συγγραφέας. Ανατρεπτικό… Βουτάει σ’ έναν κόσμο που μάλλον υπάρχει, αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν θα ήθελα να συναντήσω…..