Ένα καινούριο παραμυθάκι από την φίλη μου Μαρία Έλενα, ένα ακόμα παό τα παραμύθια της Μαρκέλλας. Μια γλυκιά μικρή όμορφη πριγκίπισσα, που είχα την χαρά να γνωρίσω στην έκθεση βιβλίου.
Η Μαρία Έλενα, μου ζήτησε να κάνω την ανάρτηση σήμερα και τηρώ τον λόγο μου. Καλή μου φίλη για μια ακόμα φορά σ' ευχαριστώ γαι την τιμή.
Μια δυνατή φιλία
Μια φορά και έναν καιρό ζούσε σε ένα χωριό της Μάνης μια κοπέλα που την έλεγαν Αγγελική μαζί με τους γονείς της την κα Γιαννούλα και τον κο Γιάννη. Οι γονείς της Αγγελικής ήταν αγρότες και καλλιεργούσαν την γη. Ο κος Γιάννης είχε αρκετά στρέμματα με ελιές και τα φρόντιζε .Όμως εκτός από τις ελιές είχε και ένα στρέμμα με πορτοκαλιές τα καλύτερα της Μάνης όπως έλεγε ο ίδιος. Η κα Γιαννούλα ασχολιόταν πιο πολύ με το σπίτι και τις δουλειές του. Δεν ήθελε ο άντρας της να δουλεύει στα χωράφια. Εκτός από το σπίτι όμως ασχολιόταν με τα ζώα που είχανε. Είχανε 5 κοτούλες και 1 αγελάδα. Καθημερινά τα καθάριζε και τα φρόντιζε και έπαιρνε από τις κοτούλες φρέσκα αυγά και από την αγελάδα φρέσκο γάλα.Η Αγγελική τρελαινόταν για το φρέσκο γάλα και τα αυγά και έτσι καθημερινά έτρωγε ένα καλό πρωινό πριν πάει στο σχολείο της. Πήγαινε στην Τρίτη λυκείου και τα μαθήματα που της άρεσαν ήταν ότι είχε σχέση με τα φιλολογικά. Οι Εκθέσεις της ήταν ένα ποίημα και οι καθηγητές της
χαιρόντουσαν να την έχουν μαθήτρια. Της άρεσε να διαβάζει για να δώσει πανελλήνιες και να μπει στο πανεπιστήμιο και να σπουδάσει ελληνική φιλολογία . 'Ομως λάτρευε να βγαίνει βόλτες και με την φίλη της την Ιωάννα. Ήταν φίλες από όταν ήτανε 3 ετών και αυτή η φιλία συνεχιζόταν μέχρι σήμερα. Δεν είχανε μαλώσει ποτέ και ήταν και δύο άριστες μαθήτριες. Οι καθηγητές είχαν να λένε για το πόσο διάβαζαν αυτά τα κορίτσια αλλά και πόσο αγαπημένες ήτανε. Κανένας δεν είχε παράπονο από αυτές. Ούτε οι καθηγητές αλλά ούτε οι συμμαθητές είχαν κάτι κακό να πουν. Ήταν η καρδιά του πάρτυ και της διασκέδασης και οι δύο. Τους άρεσε να βγαίνουν και να πηγαίνουν για καφέ στο Γύθειο και το καλοκαίρι για μπάνιο στο Βαθύ. Όλοι τις αγαπούσαν και τους το έδειχναν συνέχεια. Όμως την τελευταία χρονιά η Αγγελική διάβαζε περισσότερο από τις προηγούμενες χρονιές και είχε αρχίσει να γίνεται το ανέκδοτο του σχολείου. Έπαψε να κάνει παρέα με την Ιωάννα και όλοι αναρωτιόντουσαν τι μπορεί να είχε συμβεί μεταξύ τους. Πίστευαν πως μάλλον είχαν μαλώσει αλλά δεν ήξεραν τον λόγο.Στο σπίτι οι γονείς της την έβλεπαν συνέχεια να διαβάζει και να μην πηγαίνει πουθενά και ανησυχούσανε μη της συμβεί κανένα κακό. Δεν την είχαν συνηθίσει να μη βγαίνει και πίστευαν πως κάτι είχε συμβεί στο σχολείο και δεν ήθελε να τους το πει. Ώσπου κάποια μέρα αποφάσισαν να πάνε στο δωμάτιο της για να της μιλήσουνε:
- Αγγελική είσαι καλά; είπε η μητέρα της
- Μια χαρά είμαι μητέρα. Γιατί ρωτάτε;
- Διαβάζεις κάθε μέρα πολλές ώρες και δεν βγαίνεις λίγο να ξεσκάσεις και ανησυχούμε, είπε ο πατέρας της.
- Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Απλώς είναι στην τελευταία τάξη του
Λυκείου και έχω περισσότερο διάβασμα από τις προηγούμενες χρονιές.
- Καταλαβαίνουμε Αγγελική αλλά προσπάθησε να ξεκουράζεσαι μη πάθεις υπερκόπωση από το πολύ διάβασμα.
- Εντάξει πατέρα θα κάνω ότι μου λέτε.
Οι γονείς της δε της είπαν τίποτα άλλο αλλά κατά βάθος ανησυχούσαν. Έβλεπαν την κόρη της συνέχεια κλεισμένη στο σπίτι και αναρωτιόντουσαν τι μπορεί να είχε συμβεί με την Ιωάννα και δε την έβλεπαν τόσο συχνά στο σπίτι τους.
Στο σχολείο καθημερινά στο διάλειμμα όλα τα παιδιά βγαίνανε από την τάξη για να πάνε στην αυλή. Η Αγγελική καθόταν στην τάξη και διάβαζε το μάθημα που είχανε την επόμενη ώρα χωρίς να την νοιάζει τι έλεγαν οι συμμαθητές της. Η Ιωάννα της έλεγε να βγούνε στην αυλή για να ξεσκάσουν λίγο από την αίθουσα αλλά η Αγγελική της αρνιόταν ευγενικά.
Οι συμμαθητές της μιλούσαν πίσω από την πλάτη της αλλά πολλές ήταν οι φορές που και η ίδια τους είχε ακούσει να την κοροϊδεύουν πως είναι το φυτό της τάξης. Όμως δεν έδινε σημασία γιατί ήξερε πως δεν ήταν αλήθεια.
Κάποια μέρα μετά από ένα μήνα στο σχολείο η Ιωάννα της είπε πως έπρεπε να μιλήσουν. Η Αγγελική δέχτηκε και έτσι μετά το σχολείο πήγαν σε μια καφετρία για ένα καφέ για να συζητήσουν.
- Αγγελική σου έχω κάνει κάτι και τις τελευταίες μέρες απ΄ όταν ξεκίνησε το σχολείο με αποφεύγεις;
- Φυσικά και δεν μου έχεις κάνει κάτι. Πως σου ήρθε αυτή η ιδέα;
- Τον τελευταίο καιρό όλο με αποφεύγεις. Καθημερινά σου λέω να βγούμε στο διάλειμμα και εσύ μου λες πως πρέπει να διαβάσεις. Τι έχει συμβεί;
- Ιωάννα δεν έχει συμβεί τίποτα μεταξύ μας. Απλώς θέλω να περάσω στο πανεπιστήμιο από τις πρώτες και διαβάζω για να τα καταφέρω. Εσύ δεν θέλεις να περάσεις στο πανεπιστήμιο;
- Φυσικά και θέλω αλλά έχω και μια προσωπική ζωή και δεν θέλω να χάσω τα καλύτερα χρόνια μου διαβάζοντας συνέχεια. Αν δεν περάσω φέτος υπάρχει και η επόμενη χρονιά.
- Εγώ Ιωάννα δεν θέλω να χάσω χρόνο. Θέλω να περάσω φέτος. Δεν πιστεύω πως διαβάζοντας θα χάσω τα καλύτερα μου χρόνια απλώς θα έχω ένα μέλλον καλύτερο από τους γονείς μου αλλά και τους συγχωριανούς μας.
- Εντάξει και εγώ δεν θέλω να μείνω στο χωριό και να ασχολούμαι με την γη. Θα αρχίσω να διαβάζω περισσότερο για να μπούμε μαζί στο πανεπιστήμιο. Όμως θα μου υποσχεθείς πως θα βγαίνουμε και για κανένα καφέ.
- Εντάξει στο υπόσχομαι. Πάμε τώρα να φύγουμε γιατί έχουμε διάβασμα. Θέλεις να έρθεις στο σπίτι μου να διαβάσουμε μαζί;
- Ναι πολύ καλή ιδέα γιατί έχω κάποια κενά στα λατινικά.
Τα κορίτσια φύγανε από την καφετέρια και πήγαν στο σπίτι της Αγγελικής . Μόλις φτάσανε η κα Γιαννούλα τις είδε μαζί και έκανε το σταυρό της. Χαιρόταν που ήταν πάλι μαζί φιλιωμένες. Τον τελευταίο καιρό που δεν έβλεπε την Ιωάννα νόμιζε πως είχανε μαλώσει αλλά δε το έλεγε της κόρης της για να μη την στεναχωρήσει.
Η Αγγελική και η Ιωάννα μόλις γύρισαν από το σχολείο καθίσανε και φάγανε με την κα Γιαννούλα και μετά αφού την βοήθησαν να μαζέψει το τραπέζι πήγαν στο δωμάτιο για να διαβάσουν. Πολύ δύσκολα μαθήματα δεν είχαν την αυριανή μέρα αλλά είχαν πολλά κεφάλαια για διάβασμα στην Ιστορία και αρκετές ασκήσεις στα Λατινικά.
Μετά από αρκετές ώρες είχαν κουραστεί τα μάτια τους και έτσι αποφάσισαν να κάνουν ένα διάλειμμα πίνοντας από ένα ποτήρι γάλα και τρώγοντας από ένα σάντουιτς. Ήταν όμως πολύ κουρασμένες που δεν άντεξαν λίγο και έτσι πως τρώγανε της πήρε ο ύπνος.
Η κα Γιαννούλα όταν μπήκε στο δωμάτιο για να τις ρωτήσει αν ήθελαν κάτι της βρήκε κοιμισμένες στο κρεβάτι της Αγγελικής. Της σκέπασε με μία κουβέρτα και τις άφησε να ξεκουραστούν. Ξύπνησαν την άλλη μέρα για το σχολείο πιο ξεκούραστες και αφού έκαναν μια επανάληψη ξεκίνησαν για το σχολείο.
Από εκείνη την ημέρα η Αγγελική άλλαξε πολύ. Στο σχολείο η Αγγελική φαινόταν αρκετά αλλαγμένη δε καθόταν στα διαλείμματα μέσα στην τάξη και ούτε διάβαζε συνέχεια. Διάβαζε όσο έπρεπε και άρχισε να βρίσκει το παλιό καλό της εαυτό. Όλοι οι συμμαθητές της τα χάσανε με αυτή την αλλαγή και δεν ήξεραν τι να πιστέψουν. Ώσπου κάποιος δεν άντεξε και την ρώτησε:
- Αγγελική είσαι καλά τώρα; Τις τελευταίες μέρες δε φαινόσουν και πολύκαλά και αρχίσαμε να ανησυχούμε.
- Μια χαρά είμαι Γιώργο. Μην ανησυχείς.
Η Αγγελική συνέχιζε να διαβάζει αρκετά για να περάσει στο πανεπιστήμιοκαι να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα αλλά με μέτρο. Τις περισσότερες φορές διάβαζε μαζί με την Ιωάννα και έλυνε η κάθε μια τις απορίες της στην άλλη. Αρκετά συχνά πήγαιναν και για καφέ.
Τα Χριστούγεννα ταξίδεψαν με τους γονείς τους και στην Αθήνα και είδαντι ωραία θα περνούσαν του χρόνου αν περνούσαν στο πανεπιστήμιο. Όλη η Αθήνα ήταν στολισμένη με χριστουγεννιάτικα δέντρα και γιόρταζε τηνγέννηση του Χριστουλη μας. Όμως και τα μαγαζιά ήταν στολισμένα και όλα μαζί σου έδιναν μια αισιοδοξία πως όλα θα πάνε καλά. Τα κορίτσια καθημερινά έβγαιναν ξεχνώντας για λίγο βιβλία, πανελλήνιες και διαβάσματα.
- Είδες τι ωραία που περνάμε Αγγελική φέτος τα Χριστούγεννα; Δεν είναι φανταστική πόλη η Αθήνα;
- Ναι πράγματι περνάμε πολύ ωραία. Θα ήθελα να μένω σε αυτό το μαγικόμέρος συνέχεια. Κάθε μέρα να βγαίνω για ψώνια, για καφέ και να μην ξέρω που να πάω.
- Όλα αυτά θα τα κάνουμε του χρόνου που θα ήμαστε φοιτήτριες. Φέτος θα πρέπει να διαβάσουμε για να περάσουμε σε μια καλή σχολή εδώ στην Αθήνα.
- Καλά λες. Μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς θα κάτσω να διαβάσω για να γράψω τέλεια στις Πανελλήνιες.
- Μπράβο Ιωάννα. Συμφωνώ και εγώ.
Στις γιορτές των Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς τα κορίτσια ξέχασαν τα βιβλία και το έριξαν έξω πηγαίνοντας αρκετά συχνά για καφέ με φίλους, φίλες και ξαδέρφια τους. Ούτε που το κατάλαβαν πότε ήρθε η Πρωτοχρονιά όπου όλες οι πλατείες της Αθήνας υποδέχτηκαν το Νέο Έτος με χορούς και τραγούδια.
Μετά τα Χριστούγεννα συνέχισαν εντατικά το διάβασμα γιατί ο καιρός ήταν πολύ λίγος. Δεν έβγαιναν τόσο συχνά έξω για καφέ μέχρι που αρχές Απριλίου αποφάσισαν να αρχίσουνε τις επαναλήψεις για τις πανελλήνιες. Διαβάζανε μαζί καθημερινά και η μια έλυνε τις απορίες της άλλης. Δεν είχαν χρόνο για χάσιμο και διάβαζαν συνέχεια.Στο σχολείο όλοι τις έβλεπαν πόσο δεμένες ήταν και ζηλεύανε. Προσπαθούσαν να τις βάλουν να μαλώσουν βάζοντας τους λόγια. Όμως τα κορίτσια δεν καταλάβαιναν τίποτα παρά μόνο το διάβασμα.
Μια μέρα πριν τις διακοπές του Πάσχα είδαν έναν συμμαθητή τους που δεν τα πήγαινε και πολύ καλά στα λατινικά. Η καθηγήτρια του είχε βάλει βαθμό κάτω από την βάση και ήθελε να ζητήσει την βοήθεια τους.
- Αγγελική μπορώ να σε ενοχλήσω λιγάκι;
- Φυσικά Κωνσταντίνε. Τι με θέλεις;
- Όπως ξέρεις εγώ θέλω να περάσω στο παιδαγωγικό της Αθήνας αλλά είμαι πολύ αδύναμος στα λατινικά. Δεν είναι πως δεν διαβάζω απλώς μερικές φορές δε καταλαβαίνω μερικά πράγματα. Μήπως θα μπορούσες να με βοηθήσεις;
- Δεν έχω πρόβλημα να σε βοηθήσω αλλά μήπως το σκέφτηκες αργά; Σε δύο μήνες περίπου γράφουμε και θέλω και εγώ να προετοιμαστώ.
- Θα μπορούσα να διαβάσω μαζί με σένα και την Ιωάννα και αν έχω κάποια απορία να μου την λύνετε.
- Εντάξει αλλά θα διαβάσουμε δε θα κουτσομπολέψουμε την μία ή την άλλη συμμαθήτρια μας ή συμμαθητή μας.
- Θα διαβάσουμε φυσικά. Σ ευχαριστώ πολύ.
Ο Κωνσταντίνος, με την Αγγελική και την Ιωάννα όλες τις γιορτές του Πάσχα της πέρασαν στο σπίτι της Αγγελικής διαβάζοντας. Δεν συζητούσανε για κανένα άλλο θέμα παρά μόνο για τα μαθήματα τους. Μόνο την Κυριακή του Πάσχα βγήκαν λίγο έξω να βοηθήσουν να ψηθεί το αρνί και αργότερα πήγαν και για καφέ. Με το διάβασμα δεν κατάλαβαν πότε πέρασε ο καιρός και ήρθε καλοκαίρι. Ξεκίνησαν να γράφουν για να περάσουν την τάξη όπου και οι τρεις τους γράψανε άριστα και πέρασαν.
Τις πανελλήνιες όμως τις φοβόντουσαν και είχανε πολύ άγχος. Την προηγούμενη μέρα είχαν αποφασίσει να μη διαβάσουν λίγο και να βγουν για ένα καφέ στο Γύθειο. Ήθελαν να τους φυσήξει λίγο ο αέρας και να ξεχάσουν τα πάντα. Στην καφετέρια δεν συζήτησαν καθόλου για μαθήματα.
- Ωραίο καιρό έχει σήμερα Ιωάννα αλλά δεν ξέρω τι θα κάνει αύριο.
- Μόνο να μην βρέχει και ότι άλλο καιρό να κάνει, είπε η Ιωάννα με τον Κωνσταντίνο με μια φωνή.
Την άλλη μέρα πήγαν στο σχολείο και γράψανε άριστα στα λατινικά. Και τις άλλες μέρες γράψανε πολύ καλά με εξαίρεση τα αρχαία που δεν ήξεραν καλά το άγνωστο κείμενο και δεν ήξεραν πως έγραψαν.Αφού τελείωσαν οι πανελλήνιες και το σχολείο αρχίσανε να πηγαίνουν για μπάνιο ξεχνώντας τα μαθήματα, τις πανελλήνιες και το πανεπιστήμιο.
Γνώρισαν αρκετά παιδιά που ήταν από την Αθήνα και αρχίσανε να κάνουν παρέα και να συζητάνε για την ζωή στην Αθήνα. Κάνοντας μπάνια, ηλιοθεραπεία και βγαίνοντας κάθε μέρα για καφέ και ποτό πέρασε ο καιρός και ήρθε ο Αύγουστος όπου θα βλέπανε που θα περνάγανε.
Είχανε πολύ αγωνία από την προηγουμένη μέρα και ξυπνώντας πήγαν κατευθείαν στο σχολείο. Είδαν στις λίστες για το που θα περνούσαν αλλά όσο και να ψάχνανε δε βρίσκανε πουθενά τα ονόματα τους. Στη αρχή ανησυχήσανε λιγάκι αλλά μετά κοιτάζοντας πιο καλά είδαν πως και οι δύο είχαν περάσει στο πανεπιστήμιο της Αθήνας στην ελληνική φιλολογία και μάλιστα πρώτες και ο Κωνσταντίνος παιδαγωγικό στο ίδιο πανεπιστήμιο. Χαρούμενοι έτρεξαν να πούνε τα νέα στους γονείς τους και τους φίλους που όλοι τους συγχαρήκανε.
Μετά απ αυτό οι δύο φοιτητριούλες νοίκιασαν μαζί σπίτι στην Αθήνα κοντά στο πανεπιστήμιο. Ο Κωνσταντίνος έμενε μαζί με κάτι συμφοιτητές του σε ένα δυάρι κοντά τους. Κάνανε πολύ παρέα στο πανεπιστήμιο πήγαιναν όποτε βρίσκανε καιρό για καφέ και συνέχισαν να βοηθάνε ο ένας τον άλλον.
Αυτή την ωραία φιλία τους την συνέχισαν χωρίς ποτέ να του χωρίσει κανένας.