Καλό μήνα! Και θα είναι σίγουρα καλός αυτός ο μήνας, αφού ξεκινάει μ' ένα από τα παραμύθια της Μαρκέλλας! Η καλή μου φίλη η Μαρία μού έστειλε ένα παραμύθι, που αυτή τη φορά, "χτυπάει" ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, αυτό της υιοθεσίας. "Τα παιδιά της καρδιάς"....Μακάρι να υπήρχαν κι άλλοι πολλοί άνθρωποι που αποφασίζουν και προχωρούν σε υιοθεσία, σώζοντας παιδιά από μια μοίρα που δεν επέλεξαν αφου κανένας δεν τα ρώτησε....
Ένα παιδί για σας
Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στον Πειραιά ένα νιόπαντρο ζευγάρι, ο Άγγελος και η Μαρίζα. Είχαν παντρευτεί πριν από 6 μήνες και ήταν πολύ ερωτευμένοι. Αγαπούσαν πολύ τα παιδιά και ήθελαν να αποκτήσουν πολλά.
Η Μαρίζα από μικρή σκεφτόταν τον εαυτό της μητέρα με τουλάχιστον 3 παιδιά, ένα κοριτσάκι και δύο αγοράκια. Ονειρευόταν την στιγμή που θα παντρευόταν και θα έμενε έγκυος. Ήταν σίγουρη πως θα ήταν μια μοναδική εμπειρία και ήθελε να την ζήσει μέχρι τελευταία στιγμή.
Όταν γνώρισε τον Άγγελο η πρώτη ερώτηση που του είχε κάνει ήταν αν αγαπούσε τα παιδιά. Ο Άγγελος της είχε πει πως τα λάτρευε και ήθελε να αποκτήσει πολλά παιδιά. Η Μαρίζα χάρηκε και κατάλαβε πως αυτός ήταν ο άνθρωπος που θα περνούσε όλη την ζωή μαζί του. Ο γάμος τους έγινε πολύ σύντομα και αμέσως αποφασίσανε πως ήθελαν πολύ σύντομα ένα μωράκι. Μετά τον γάμο τους ο Άγγελος είχε πάρει μια εβδομάδα άδεια από την δουλειά σου για τον γάμο. Δούλευε σε μια Ναυτιλιακή Εταιρεία και ήταν πολύ ευχαριστημένος. Την εβδομάδα αυτή πήγαν παντού με την Μαρίζα και χαιρόντουσαν τον ερωτά τους. Ο Άγγελος αγαπούσε πολύ την Μαρίζα και δεν ήθελε να της χαλάσει κανένα χατίρι. Έτσι όπου ήθελε να πάει η Μαρίζα ο Άγγελος την ακολουθούσε. Πήγαν σε πολλά θέατρα και είδαν πολλές παραστάσεις. Πήγαν κινηματογράφο και είδαν τις καλύτερες ταινίες που έπαιζαν και γενικά πέρασαν φανταστικά οι δυο τους.
Εκείνη η εβδομάδα όμως πέρασε πολύ γρήγορα και η καθημερινότητα του έγγαμου βίου του Άγγελου και της Μαρίζας ήταν γεγονός. Ο Άγγελος την πρώτη μέρα που έπρεπε να πάει στην δουλειά του ξύπνησε αρκετά νωρίς και αφού έδωσε ένα φιλί στην Μαρίζα έφυγε. Η Μαρίζα δε τον πήρε είδηση πότε έφυγε. Όταν ξύπνησε τακτοποίησε λίγο το σπίτι και σκέφτηκε να κάνει μια βόλτα στους γονείς της να δει τι κάνουν. Είχε να τους δει από τον γάμο. Ευτυχώς οι γονείς της δε της κρατούσαν κακία γιατί ήξεραν πόσο αγαπούσε τον Άγγελο και ήθελε να είναι συνέχεια μαζί του.
Μόλις έφτασε στο σπίτι τους είδε την μητέρα της στο μπαλκόνι και χάρηκε που την είδε.
- Μαρίζα μου τι κάνεις; Πως και μας θυμήθηκες; Ο Άγγελος τι κάνει;
- Μαμά όχι τόσες πολλές ερωτήσεις. Εγώ είμαι μια χαρά. Ήρθα να σας δω τι κάνετε και ο Άγγελος πήγε σήμερα πρώτη μέρα στην δουλειά του. Είσαι ευχαριστημένη;
- Εντάξει Μαρίζα μου δεν είπε τίποτα η μητέρα σου. Μην εκνευρίζεσαι. Ανησυχεί για σας.
- Δεν εκνευρίζομαι πατέρα. Απλώς με το που μπήκα δε μπόρεσα να πάρω ανάσα και άρχισε τις ερωτήσεις η μητέρα.
- Τι άλλα νέα Μαρίζα μου;
- Τίποτα μπαμπά. Βαριέμαι να κάθομαι συνεχώς στο σπίτι και έτσι είπα να κάνω μια βόλτα. Ίσως να ήταν καλύτερα να έβρισκα μια δουλειά για να περνάει λίγο η ώρα μου.
- Αφού αποφασίσατε με τον Άγγελο να κάνετε γρήγορα ένα μωράκι τι να την κάνεις τη δουλειά. Για να πας τώρα και αύριο που θα είσαι έγκυος να φύγεις;
- Δεν ξέρω μπαμπά. Είχα συνηθίσει να μην κάθομαι συνέχεα στο σπίτι και τώρα δεν ξέρω τι να κάνω.
- Μαρίζα μου μπορείς να κάνεις βόλτες στην θάλασσα και να σκέφτεσαι το μωράκι σου που θα μας επισκεφτεί πολύ σύντομα.
- Αυτό θα κάνω πατέρα. Φεύγω τώρα γιατί πρέπει να μαγειρέψω.
- Γεια σου Μαρίζα μου και χαιρετίσματα στον Άγγελο είπαν οι γονείς της με μια φωνή.
Η Μαρίζα κατευθύνθηκε για το σπίτι σκεπτόμενη πως ο πατέρας της είχε δίκιο. Οικονομικό πρόβλημα δεν είχαν για να δουλέψει γιατί να ταλαιπωρηθεί χωρίς λόγο. Θα άρχιζε να κάνει βόλτες στην παραλία μόνη της αλλά τα απογεύματα θα έπαιρνε και τον Άγγελο μαζί της. Θα περνούσανε φανταστικά.
Ο Άγγελος δεν είχε και πολύ κέφι όταν γύρισε παρόλα αυτά όταν του πρότεινε να πάνε θέατρο δεν είχε αντίρρηση. Πήγαν θέατρο και όταν γυρίσανε δεν κάνανε κάτι ιδιαίτερο γιατί ο Άγγελος ήταν κουρασμένος.
Όμως ο καιρός περνούσε και η Μαρίζα δεν είχε μείνει ακόμα έγκυος. Είχε αρχίσει να αγχώνεται και πολλές ήταν οι φορές που την έπιαναν τα κλάματα όταν έβλεπε ένα παιδάκι να κάνει βόλτα με τους γονείς του. Αναρωτιόταν αυτή πότε θα αποκτούσε ένα μωράκι για να του δώσει όλη την αγάπη της. Ο Άγγελος την έβλεπε που στεναχωριόταν και ανησυχούσε.
Κάποια μέρα κάνανε μια βόλτα στην παραλία και είδαν μια μητέρα με το κοριτσάκι της να παίζουν. Την Μαρίζα την πιάσανε τα κλάματα και δε μπορούσε να ηρεμήσει. Ο Άγγελος προσπαθούσε να την συνεφέρει αλλά ήταν αδύνατο.
- Μαρίζα τι έχεις και κλαις; Χτύπησες κάπου; Σου έκανα εγώ κάτι;
- Όχι είμαι μια χαρά. Ανησυχώ λιγάκι γιατί έχουν περάσει ήδη 4 μήνες και εγώ ακόμα δεν έχω μείνει έγκυος. Θέλω τόσο να σφίξω στα χέρια μου ένα μωράκι και να του δώσω όλη μου την αγάπη αλλά αυτό δε συμβαίνει.
- Μαρίζα μην ανησυχείς. Σίγουρα δεν είναι κάτι σοβαρό. Μάλλον έχεις αγχωθεί που δε μένεις έγκυος. Προσπάθησε να ηρεμήσεις.
- Μήπως να πηγαίναμε σε κάποιο γιατρό για να κάνουμε κάποιες εξετάσεις; Να βλέπαμε τι μπορεί να φταίει για αυτή την κατάσταση. Θα ήμουν πιο ήρεμη τότε.
- Γιατί να ταλαιπωρηθούμε αφού σύντομα θα μείνεις έγκυος; Κάνε λίγη υπομονή ακόμα.
- Εντάξει θα περιμένουμε. Αν δεν μείνω έγκυος σε δύο μήνες θα πάμε στο γιατρό για εξετάσεις. Μου το υπόσχεσαι;
- Θα μείνεις έγκυος Μαριζάκι μου μην ανησυχείς. Όλα θα πάνε καλά. Αν δεν μείνεις θα πάμε στο γιατρό για εξετάσεις στο υπόσχομαι.
Ο καιρός πέρασε και η Μαρίζα ακόμα δεν είχε μείνει έγκυος. Έβαζε συνέχεια διάφορα κακά στο μυαλό της και επέμενε να πάνε στο γιατρό για εξετάσεις. Ο Άγγελος αφού της το είχε υποσχεθεί κάποια μέρα ξεκίνησαν για το γιατρό.
Το ιατρείο του κυρίου Μάρνη ήταν σε ένα μικρό δρόμο στο κέντρο του Πειραιά. Τον είχαν γνωρίσει σε μια εκδήλωση που είχε γίνει για τα γενέθλια κάποιου φίλου τους. Συζητήσανε λίγο μαζί του και οι απόψεις του σχετικά με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό ήταν πολύ κοντά σε αυτούς. Γι’ αυτό το λόγο του ζήτησαν μια κάρτα του και του είπαν πως όταν η Μαρίζα ήταν έγκυος θα τον επισκεπτόντουσαν για να την αναλάβει μέχρι τον τοκετό.
- Καλημέρα σας γιατρέ μου. Τι κάνετε; είπε η Μαρίζα.
- Είμαι πολύ καλά Μαρίζα. Εσύ πως και ήρθες; Έχεις να μου πεις κάποια ευχάριστα νέα; Είσαι έγκυος;
- Όχι γιατρέ. Δεν είμαι έγκυος. Ήρθαμε μαζί με τον Άγγελο να κάνουμε κάποιες εξετάσεις γιατί εδώ και 6 μήνες προσπαθούμε να μείνω έγκυος και τίποτα δεν έχω καταφέρει.
- Μην ανησυχείς μπορεί να είναι ψυχολογικό. Όμως για να ήμαστε πιο σίγουροι θα κάνουμε και κάποιες εξετάσεις για να αποκλίσουμε το ενδεχόμενο να έχεις κάτι.
- Εντάξει γιατρέ μου θα κάνω ότι μου πείτε.
Ο γιατρός φώναξε μια νοσοκόμα με την εντολή να την βοηθήσει για να κάνουν κάποιες εξετάσεις. Η νοσοκόμα την βοήθησε και πήγαν στο εξεταστήριο όπου λίγα λεπτά αργότερα πήγε και ο γιατρός. Την εξέτασε και έκανε τις εξετάσεις που ήταν υποχρεωτικές για να μάθουν αν θα μπορούσε να κάνει παιδί. Της εξήγησε να μην αγχώνεται και να έρθει σε 15 ημέρες για να μάθει τα αποτελέσματα.
Στο δρόμο για το σπίτι η Μαρίζα δεν είχε πολύ κέφι. Σκεφτόταν το ενδεχόμενο να μην μπορούσε να κάνει παιδί και στεναχωριόταν. Ο Άγγελος την έβλεπε που δεν είχε κέφι και ανησυχούσε. Σκέφτηκε για να τα ξεχάσει όλα να πήγαιναν για λίγες μέρες διακοπές κάπου. Δεν ήξερε όμως που να της πρότεινε να πάνε. Όμως όπου και να της έλεγε να πάνε θα συμφωνούσε.
- Μαρίζα θέλεις να πάμε κάπου για να ξεκουραστούμε και να ξεχάσουμε και τις εξετάσεις;
- Πολύ καλή ιδέα Άγγελε αλλά που λες να πάμε;
- Δεν ξέρω. Έλεγα να μου προτείνεις εσύ ένα μέρος που να σου αρέσει πάρα πολύ και να σε κάνει να ξεχάσεις οτιδήποτε σε απασχολεί.
- Ωραία. Τότε να πάμε στην Μήλο που είχαμε πάει και στο μήνα του μέλιτος. Είχαμε περάσει τόσο ωραία που πολύ θα ήθελα να ξαναπάμε. Όμως θα μπορέσεις να πάρεις άδεια από την δουλειά σου;
- Μπράβο στην Μήλο να πάμε και να μείνουμε στο ίδιο ξενοδοχείο και δωμάτιο που είχαμε μείνει και την προηγούμενη φορά. Τι λες; Η δουλειά μου δεν είναι πρόβλημα. Απ’ ότι θυμάσαι δεν είχα πάρει όλη την άδεια το καλοκαίρι και έτσι μπορώ να την πάρω τώρα. Πότε θέλεις όμως να φύγουμε για να κλείσω τα εισιτήρια;
- Ωραία θα είναι να μείνουμε στο ίδιο ξενοδοχείο και δωμάτιο και να αισθανθούμε όπως τότε… στο μήνα του μέλιτος! Βγάλε τα εισιτήρια για όσο πιο σύντομα μπορέσεις. Αν είναι δυνατόν θα ήθελα να φύγουμε και αύριο.
Γυρνώντας στο σπίτι η Μαρίζα καταπιάστηκε με το να φτιάχνει βαλίτσες και έπαψε να θυμάται τις εξετάσεις. Ήξερε βαθιά μέσα της πως όπου και να πήγαιναν δε θα γλίτωναν από τα νέα που πίστευε πως δε θα ήταν και πολύ καλά. Κοιτάζοντας τα ρούχα που έπρεπε να πάρει βρήκε και κάτι βιβλία για την Μήλο από την προηγούμενη φορά που είχανε πάει και ξεφυλλίζοντας τα βρήκε κάποια παραλία που ήθελε να πάνε και δυστυχώς δεν είχαν προλάβει την προηγούμενη φορά. Η παραλία ήταν το Κλήμα όπου είναι ένα πανέμορφο ψαροχώρι, τόπος πολλών παραθεριστών εκτός του νησιού. Κοιτάζοντας τα βιβλία ούτε που κατάλαβε πότε ήρθε ο Άγγελος με τα εισιτήρια στο χέρι.
- Μαρίζα που είσαι; Έλα να σου πω τα ευχάριστα νέα.
- Πες μου Άγγελε. Τι έγινε; Βρήκες εισιτήρια για την Μήλο ή είμαστε άτυχοι;
- Βρήκα εισιτήρια και πετάμε αύριο με την Ολυμπιακή. Πήρα άδεια από την δουλειά μου 15 μέρες και βρήκα δωμάτιο στο ίδιο ξενοδοχείο και δωμάτιο που είχαμε μείνει νιόπαντροι. Είσαι ευχαριστημένη;
- Είμαι πολύ ευχαριστημένη. Εγώ τελείωσα με τις βαλίτσες και σήμερα προτείνω να μην βγούμε έξω για φαγητό να κάτσουμε μέσα και να σου μαγειρέψω λαζάνια με λαχανικά.
- Πού καλή ιδέα Μαρίζα. Πάω να κάνω ένα μπάνιο και έρχομαι να σε βοηθήσω με το τραπέζι και ότι άλλο μου πεις.
- Δεν χρειάζομαι βοήθεια. Απόλαυσε το μπάνιο σου σκεπτόμενος πως αύριο τέτοια ώρα θα είμαστε στην Μήλο και θα κάνουμε βουτιές..
Ο Άγγελος πήγε στο μπάνιο. Δεν θέλησε να της φέρει αντίρρηση για να την βοηθήσει γιατί δεν ήθελε να την αγχώσει. Ήξερε απ’ την ημέρα που γνωριστήκανε πως δε της άρεσε να ασχολείται με την κουζίνα παρά μόνο αν του ζητούσε η ίδια την βοήθεια του. Του είχε πει πως όταν βρισκόταν στην κουζίνα ηρεμούσε και ξεχνούσε οποιοδήποτε πρόβλημα την ταλαιπωρούσε. Ήθελε αυτές τις διακοπές να περάσουν φανταστικά και όταν θα γυρίσουν να αντιμετωπίσουν το πιθανό πρόβλημα.
Αφού έκανε το μπάνιο του κατέβηκε στην κουζίνα για να ρωτήσει την Μαρίζα αν ήθελε να την βοηθήσει σε κάτι. Όμως την είδε απορροφημένη με το φαγητό και το στρώσιμο του τραπεζιού και δεν ήθελε να την ενοχλήσει. Την αγαπούσε πολύ αυτή την γυναίκα. Την αγάπησε από την πρώτη στιγμή που την είδε. Κοιτάζοντας τα μάτια της είδε την αγάπη σε αυτόν και την δημιουργία οικογένειας. Την ερωτεύτηκε ξανά την ημέρα του γάμου τους έτσι που την είδε με το λευκό της νυφικό. Από εκείνη την ημέρα ορκίστηκε να μην τη στεναχωρήσει ποτέ. Γι’ αυτό το λόγο δεν ήθελε να την βλέπει να στεναχωριέται λόγω του παιδιού που θέλανε και οι δυο τους τόσο πολύ. Στο κάτω κάτω αν δε μπορούσαν να αποκτήσουν παιδί μπορούσαν να υιοθετήσουν. Εκατοντάδες παιδάκια βρίσκονταν στα ορφανοτροφεία γιατί οι φυσικοί τους γονείς δεν τα θέλανε.
Από τις σκέψεις του αυτές τον διέκοψε η Μαρίζα φωνάζοντας του πως το τραπέζι ήταν έτοιμο. Πήγε στην τραπεζαρία και βλέποντας το τραπέζι αλλά και την Μαρίζα έμεινε άφωνος. Είχε μαγειρέψει τα λαζάνια μ’ ένα διαφορετικό τρόπο. Εκτός από τα λαζάνια υπήρχαν πάνω στο τραπέζι και του πουλιού το γάλα. Είχε στρώσει το καλό τραπεζομάντιλο με το καλό σερβίτσιο. Στο τραπέζι υπήρχε ένα βάζο με κατακόκκινα τριαντάφυλλα και λευκούς κρίνους. Είχε φορέσει ένα πολύ όμορφο φόρεμα που με το που την είδε σκέφτηκε πως θα την παντρευόταν αν δε το είχε κάνει ήδη. Ήταν τόσο όμορφη που αναρωτιόταν πως τα είχε καταφέρει να γίνει κούκλα αλλά και να μαγειρέψει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.Δεν συζήτησαν για κάποιο άλλο θέμα παρά μόνο για το ταξίδι τους στην Μήλο. Η Μαρίζα ήταν πολύ ενθουσιασμένη που θα ξαναπήγαιναν στην Μήλο και αυτό φαινόταν σε ότι και να έλεγε. Του είπε για τα βιβλία που διάβασε καθώς έφτιαχνε τις βαλίτσες και πως ήθελε να επισκεφτεί το Κλίμα. Ο Άγγελος δεν είχε αντίρρηση να επισκεφτούν οποιοδήποτε μέρος την έκανε ευτυχισμένη. Τόσο ωραία τελείωσε η βραδιά και την διαδέχτηκε ένα ακόμα πιο όμορφο πρωινό που χωρίς να το καταλάβουν είχαν φτάσει στην Μήλο. Φτάνοντας στην Μήλο τους περίμενε μια έκπληξη. Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου είχε βάλει στο δωμάτιο τους μια σαμπάνια και φρούτα και όταν ρώτησαν για πιο λόγο τους είπαν για να γιορτάσουν την αγάπη τους. Η Μαρίζα είχε χάσει την μιλιά της. Παρόλα αυτά φόρεσε το μαγιό της και μαζί με τον Άγγελο κατευθύνθηκαν στην θάλασσα για μια βουτιά.
- Δεν είναι πολύ ωραία εδώ αγάπη μου;
- Ναι φανταστικά είναι.
- Που θέλεις να πάμε το βράδυ;
- Πάμε στην Πλάκα για να κάνουμε κάποια ψώνια; Θέλω να αγοράσω κάποια πράγματα που δεν είχαμε πάρει την προηγούμενη φορά
- Πάμε αγάπη μου. Δεν έχω αντίρρηση. Μόνο μη με ξεποδαριάσεις. Τα πόδια μου δεν αντέχουν άλλη ταλαιπωρία.
Καθώς συζητούσαν, πείνασαν και πήγαν στο κυλικείο και παράγγειλαν από ένα σάντουιτς. Καθώς το έτρωγαν δε μιλούσαν παρά μόνο πόσο ωραία θα περνούσαν στη Μήλο. Αφού φάγανε κατευθυνθήκαν στο δωμάτιο. Στο ασανσέρ είδαν ένα κοριτσάκι γύρω στα τέσσερα που τους ζήτησε να της δώσουν χρήματα για να φάει κάτι. Η Μαρίζα χωρίς να χάσει ευκαιρία κατέβηκε μαζί της και πήγαν στο εστιατόριο και της παράγγειλε για να φάει. Κοιτάζοντας είδε πως είχε ένα πολύ όμορφο προσωπάκι. Ήταν ένα όμορφο κοριτσάκι αλλά πολύ φτωχικά ντυμένο. Είχε καστανά μάτια και μαλλιά και φορούσε ένα μπλε φόρεμα αλλά είχε τόσες πολλές τρύπες που δεν ήξερε ποιος μπορούσε να της το είχε σχίσει.
- Πως σε λένε κοριτσάκι;
- Εμένα κυρία με λένε Μαρία.
- Μαρία πόσο χρονών είσαι;
- Είμαι 6 χρονών.
- Οι γονείς σου που είναι;
- Δεν έχω γονείς. Πέθαναν σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Εγώ ζω μόνη μου και πηγαίνω στα διάφορα ξενοδοχεία και ζητιανεύω το φαγητό μου.
- Δεν υπάρχει κάποιος συγγενής που να μπορεί να σε πάρει μαζί του;
- Όχι δεν υπάρχει κανένας. Είμαι μόνη μου. Οι γονείς μου δεν είχαν συγγενείς. Είχαν πεθάνει όλοι πριν χρόνια.
- Κρίμα Μαρία. Έφαγες τώρα; Θέλεις κάτι άλλο;
- Όχι σας ευχαριστώ. Δεν θέλω τίποτα άλλο.
Η Μαρίζα και ο Άγγελος γύρισαν στο δωμάτιο τους αλλά ήθελαν να πουν ο ένας στον άλλον κάτι. Όμως δεν μπορούσαν γιατί δεν ήξεραν πως θα το πάρουν. Το σκέφτηκαν από εδώ. Το σκέφτηκαν από εκεί και το αποφάσισαν.
- Μαρίζα θέλεις όσο βρισκόμαστε εδώ όπου πηγαίνουμε να παίρνουμε μαζί την Μαρία;
- Το ίδιο ήθελα να σου προτείνω και εγώ. Το αγάπησα από την πρώτη στιγμή αυτό το παιδάκι. Πάμε να το βρούμε και να της το προτείνουμε
Ο Άγγελος και η Μαρία έτρεξαν κάτω και βρήκαν την Μαρία στην είσοδο του ξενοδοχείο να ζητιανεύει. Της είπαν αν ήθελε να πάει μαζί τους όσο βρισκόντουσαν στην Μήλο και δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη. Έτσι γύρισαν μαζί της στο δωμάτιο αι αφού ντύθηκαν πήγαν στα μαγαζιά για να της ψωνίσουν ρούχα και παπούτσια.
Στα μαγαζιά φαινόταν πως δεν είχε ξαναπάει γιατί συνεχώς κοιτούσε από εδώ και από εκεί. Καθώς δοκίμαζε ρούχα η Μαρίζα την βοηθούσε και αγόρασαν τα πιο όμορφα ρούχα. Στα παπούτσια λίγο δυσκολευτήκαν γιατί δεν ήξερε τι νούμερο φορούσε και δοκίμασε όλα τα νούμερα μέχρι να βρει ποιο της έκανε. Αγόρασαν παπούτσια και μετά πήγαν για παγωτό και να κάνει κούνια η Μαρία. Γελούσε η Μαρία, γελούσαν και ο Άγγελος με την Μαρίζα. Εκείνη φαινόταν τόσο χαρούμενη που είχε ξεχάσει τις εξετάσεις που είχε κάνει στην Αθήνα. Διασκέδαζε, γελούσε και ο Άγγελος χαιρόταν να την βλέπει έτσι.
Με την Μαρία επισκεφτήκανε όλες τις παιδικές χαρές της Μήλου. Πήγαν για φαγητό μαζί, για καφέ, για παγωτό και είχαν ζητήσει να βάλουν και στο δωμάτιο τους ένα κρεβατάκι για να κοιμάται και μαζί τους. Είχαν αρχίσει να δένονται με αυτό το παιδί και δεν ήθελαν να περάσουν οι 15 μέρες που θα έμεναν στην Μήλο. Δυστυχώς όμως πέρασαν. Το προτελευταίο βράδυ θέλησαν να κάνουν ένα πάρτυ αποχαιρετισμού στην Μαρία. Το κοριτσάκι που τόσες μέρες ήταν χαρούμενο τώρα ήταν λυπημένο.
- Μαρία τι έχεις; Δεν σου αρέσει το πάρτυ;
- Όχι μου αρέσει πολύ Μαρίζα αλλά στεναχωριέμαι που θα φύγετε. Πέρασα τόσο ωραία μαζί σας. Με είχατε σαν παιδί σας και μου δώσατε πολύ αγάπη που δεν είχα πριν. Εγώ τώρα τι θα γίνω; Θα ξαναγυρίσω στη ζητιανιά;
- Μαρία και εμείς στεναχωριόμαστε αλλά δε μπορεί να γίνει αλλιώς. Εμείς πρέπει να φύγουμε. Οι δουλειές μας είναι στην Αθήνα. Εσύ μπορείς να φύγεις από την Μήλο; είπε ο Άγγελος.
- Δεν ξέρω αν μπορώ αλλά μπορείτε να το ψάξετε. Εγώ θέλω να μείνω μαζί σας.
- Εντάξει Μαρία θα το ψάξουμε.
Την άλλη μέρα ο Άγγελος πήγε στον Δήμο για να ψάξει για την Μαρία. Είδε πως ήταν ορφανό και αφού πήρε τον δικηγόρο του στην Αθήνα για να το συμβουλεύσει αποφάσισε να υιοθετήσουν την Μαρία.. Δεν ήξερε πως θα το πάρει η Μαρίζα αλλά ήταν σίγουρος πως θα χαιρόταν γιατί την αγαπούσε πολύ. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο έπεσε πάνω σε μια πολύ μητρική σκηνή. Η Μαρία φιλούσε την Μαρίζα στο μάγουλο για να την ευχαριστήσει που της είχε πάρει γλειφιτζούρι. Πήγε κοντά τους και μόλις τον είδε η Μαρία χάρηκε και έτρεξε να τον φιλήσει και αυτόν. Ο Άγγελος την φίλησε αλλά φαινόταν αρκετά σοβαρός καθώς σκεφτόταν πώς να τους το πει.
- Άγγελε τι έχεις; Έγινε κάτι που πρέπει να ανησυχήσω;
- Όχι Μαρίζα όλα είναι καλά. Απλώς θέλω να σας πω κάτι αλλά δεν ξέρω πως θα το πάρετε.
- Πες μας. Τι έγινε;
- Πήγα στον Δήμο και από τα χαρτιά της είδα πως θα μπορούσαμε να την υιοθετήσουμε και να γίνουμε μια οικογένεια. Τι λέτε; Μαρία θέλεις να είμαστε ο μπαμπάς και η μαμά σου;
- Πολύ το θέλω. Δεν θα βρω πιο όμορφη μαμά και πιο καλό μπαμπά.
- Πολύ καλή ιδέα Άγγελε. Ήθελα και εγώ να στο προτείνω αλλά δεν ήξερα πως θα το πάρεις.
Την ίδια μέρα τα χαρτιά της Μαρίας φτιάχτηκαν και μπορούσε να ταξιδέψει μαζί τους. Ήταν νόμιμα παιδί τους και στο αεροδρόμιο του έδειχναν όλη την αγάπη τους. Φτάνοντας στο σπίτι της έδειξαν το δωμάτιο τους που της φάνηκε τέλειο. Όλα της φαινόντουσαν παράξενα και συνέχεια της άρεσε να λέει: Μαμά μου σ’ αγαπώ πολύ. Η Μαρίζα ήταν ξετρελαμένη μαζί της. Είχε ξεχάσει τις εξετάσεις παρόλο που είχε περάσει σχεδόν ένας μήνας. Κάποια μέρα χτύπησε το τηλέφωνο και της είπαν πως έπρεπε να πάει να μιλήσει με τον γιατρό της γιατί είχαν βγει οι εξετάσεις. Πήρε την Μαρία και τον Άγγελο και πήγαν στο ιατρείο του.
- Μαρίζα τι κάνεις;
- Καλά είμαι γιατρέ. Βγήκαν τα αποτελέσματα των εξετάσεων; Γιατί δεν μπορώ να κάνω παιδί;
- Βγήκαν οι εξέτασες και τα αποτελέσματα λένε πως εκ γενετή έχεις ένα γυναικολογικό πρόβλημα και δε θα αποκτήσεις παιδί. Όμως μην στεναχωριέσαι γιατί μπορείς να υιοθετήσεις.
- Σας προλάβαμε γιατρέ. Να σας γνωρίσουμε την κόρη μας την Μαρία την υιοθετήσαμε στην Μήλο που είχαμε πάει για διακοπές.
- Χάρηκα που δεν στενοχωρηθήκατε. Συγχαρητήρια και για αυτό το όμορφο κοριτσάκι.
Αφού έμαθαν τα αποτελέσματα των εξετάσεων γύρισαν στο σπίτι τους. Η Μαρίζα φαινόταν λίγο στεναχωρημένη αλλά όποτε έβλεπε την Μαρία τα μάτια έλαμπαν από ευτυχία. Το αγαπούσε αυτό το παιδί τόσο πολύ που δεν ήξερε αν μπορούσε να την αγαπήσει περισσότερο αν την είχε γεννήσει.
Η Μαρίζα, ο Άγγελος και η Μαρία ζήσανε πολλά χρόνια μαζί αγαπημένοι. Η Μαρία μεγάλωσε και παρόλο που ήξερε πως δεν ήταν οι πραγματικοί της γονείς τους λάτρευε και δεν ήθελε να πάθουν κακό.